- Stefania Giannini, Βοηθός Γενικός Διευθυντής Εκπαίδευσης, UNESCO
- Robert Jenkins, Διευθυντής Εκπαίδευσης και Αναπληρωτής Διευθυντής της UNICEF
- Jaime Saavedra, Παγκόσμιος Διευθυντής Παιδείας, Παγκόσμια Τράπεζα
Έχουν περάσει περίπου δύο μήνες από τότε που τα σχολεία έκλεισαν σε περισσότερες από 190 χώρες, επηρεάζοντας 1,57 δισεκατομμύρια παιδιά και νέους - το 90% του παγκόσμιου μαθητικού πληθυσμού. Το κλείσιμο συνέβη σε γρήγορη διαδοχή ως μέτρο για τον περιορισμό του ιού Covid-19. Ακριβώς εξίσου γρήγορα, οι κυβερνήσεις εφάρμοσαν μέτρα για να μάθουν να συνεχίζουν μέσω πλατφορμών, τηλεόρασης και ραδιοφώνου σε αυτό που ήταν το πιο εκτεταμένο πείραμα στην ιστορία της εκπαίδευσης. Αλλά όταν πρόκειται για το άνοιγμα των σχολείων, ο ρυθμός είναι πολύ πιο αβέβαιος. Σύμφωνα με τα στοιχεία της UNESCO, 100 χώρες δεν έχουν ακόμη ανακοινώσει ημερομηνία για να ανοίξουν ξανά τα σχολεία, 65 έχουν σχέδια για μερική ή πλήρη επανέναρξη, ενώ 32 θα τερματίσουν online το ακαδημαϊκό έτος. Ωστόσο, για 890 εκατομμύρια μαθητές, το σχολικό ημερολόγιο δεν ήταν ποτέ τόσο απροσδιόριστο.
Πότε και πώς να ανοίξετε ξανά τα σχολεία είναι μια από τις πιο δύσκολες και πιο ευαίσθητες αποφάσεις σχετικά με τις πολιτικές ατζέντες σήμερα. Είναι ασφαλές να ανοίξετε ξανά σχολεία ή υπάρχει κίνδυνος επανάληψης λοιμώξεων; Ποιες είναι οι συνέπειες στην ψυχική υγεία των παιδιών και στην κοινωνική ανάπτυξη των μικρών παιδιών; Οι μαθητές που ασχολούνται με την εξ αποστάσεως μάθηση πραγματικά μαθαίνουν; Και όταν έρθει η ώρα, πώς τα σχολεία θα διασφαλίσουν ότι οι μαθητές θα επιστρέψουν και θα βοηθήσουν τους μαθητές που έχουν μείνει πίσω κατά το κλείσιμο του σχολείου;
Η απόφαση είναι περίπλοκη επειδή η πανδημία συνεχίζει να εξελίσσεται και όχι με γραμμικό τρόπο. Δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για τους κινδύνους μετάδοσης. Παντού, ο περιορισμός θα αρθεί σταδιακά, με πολλά ερωτηματικά σχετικά με τον τρόπο διαχείρισης της διαδικασίας, σε μεγάλο βαθμό επειδή υπάρχουν πολλά χαρακτηριστικά του ιού που απλά δεν γνωρίζουμε. Ωστόσο, ακόμη και με τις τρέχουσες αβεβαιότητες, οι κυβερνήσεις μπορούν να προβλέψουν και να προετοιμαστούν να ανοίξουν ξανά τα σχολεία με επιτυχία, θέτοντας τις απαραίτητες διασφαλίσεις.
Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών António Guterres κάλεσε πρόσφατα τις κυβερνήσεις και τους δωρητές να δώσουν προτεραιότητα στην εκπαίδευση για όλα τα παιδιά, συμπεριλαμβανομένων των πιο περιθωριοποιημένων. Ο Παγκόσμιος Συνασπισμός Εκπαίδευσης δημιουργήθηκε για να υποστηρίξει τις κυβερνήσεις στην ενίσχυση της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης και στη διευκόλυνση του ανοίγματος του σχολείου.
Όπως μπορεί κανείς να αναμένει, όσο μεγαλύτερη είναι η διακοπή του σχολείου, τόσο μεγαλύτερη είναι η απώλεια μάθησης. Ως εκ τούτου, τα παλαιότερα σχολεία μπορούν να ανοίξουν ξανά, ο λιγότερος κίνδυνος μακροχρόνιας βλάβης στα μαθησιακά ταξίδια και την ευημερία εκατομμυρίων παιδιών. Ανησυχούμε ότι το παρατεταμένο κλείσιμο σχολείου θα επιδεινώσει τις ανισότητες, θα εμβαθύνει την μαθησιακή κρίση και θα εκθέσει τα πιο ευάλωτα παιδιά σε αυξημένο κίνδυνο εκμετάλλευσης. Γνωρίζουμε από άλλες κρίσεις ότι όσο περισσότερο περιθωριοποιημένα παιδιά είναι εκτός σχολείου, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να επιστρέψουν. Μετά την κρίση του Έμπολα στη Δυτική Αφρική, είδαμε αυξημένα ποσοστά σεξουαλικής εκμετάλλευσης και εγκυμοσύνης εφήβων, καταδεικνύοντας πώς τα κορίτσια διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο κατά το κλείσιμο του σχολείου.
Τα σχολεία δεν είναι μόνο χώροι μάθησης. Παρέχουν κοινωνική προστασία, διατροφή, υγεία και συναισθηματική υποστήριξη που αποτελούν ασφάλεια ζωής για τους πιο μειονεκτούντες, και αυτό ισχύει σε όλες τις χώρες, από χαμηλό έως υψηλό εισόδημα. Το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Τροφίμων εκτιμά ότι 370 εκατομμύρια παιδιά δεν λαμβάνουν σχολικά γεύματα ως αποτέλεσμα του κλεισίματος του σχολείου. Καθώς οι μισοί μαθητές του κόσμου δεν έχουν πρόσβαση σε οικιακό υπολογιστή, η πιθανότητα απώλειας μάθησης κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου είναι σχεδόν αναπόφευκτη. Το πόσο μεγάλη θα είναι η απώλεια θα εξαρτηθεί από την αποτελεσματικότητα εναλλακτικών καναλιών που χρησιμοποιούνται ευρέως. Σε κάθε περίπτωση όμως, δεν θα αντισταθμιστεί ποτέ πλήρως. Προσθέστε σε αυτό την κοινωνική απομόνωση από τους φίλους και τους δασκάλους, το άγχος, τον εκτοπισμό και τον πιθανό θάνατο των αγαπημένων σας στις χειρότερες περιπτώσεις, και ο ψυχολογικός αριθμός των σχολικών διακοπών αυξάνεται καθημερινά.
Αυτό δεν είναι ένα απλό θέμα στάθμισης των κινδύνων και των οφελών. Η απόλυτη προτεραιότητα είναι η προστασία των ζωών και της ευημερίας των κοινοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών και του διδακτικού προσωπικού. Ακόμα κι αν οι ημερομηνίες δεν μπορούν να ανακοινωθούν, ο προγραμματισμός για το άνοιγμα του σχολείου ξεκινά τώρα.
Η διαβούλευση και η επικοινωνία με τους γονείς, τους δασκάλους, τους μαθητές και τις κοινότητες γενικά είναι απαραίτητες για την κατανόηση των ανησυχιών και την αντιμετώπισή τους. Αυτό διασφαλίζει την εμπιστοσύνη και την υποστήριξη στο άνοιγμα του σχολείου που αποτελεί προϋπόθεση για την ενημέρωση πολιτικών, χρηματοδότησης και επιχειρησιακών μέτρων. Το βασικό μήνυμα είναι ότι αυτές οι αποφάσεις είναι συγκεκριμένες για το περιβάλλον και εξαρτώνται από την ικανότητα των σχολείων να μετριάσουν τους κινδύνους μετάδοσης μολύνσεων και να προωθήσουν υγιείς συμπεριφορές. Οι κρίσιμες προϋποθέσεις που πρέπει να αξιολογηθούν περιλαμβάνουν την πρόσβαση σε σαπούνι και καθαρό νερό για πλύσιμο στο χέρι και πρωτόκολλα κοινωνικής απόστασης. Η ασφάλεια μπορεί επίσης να σημαίνει μείωση του αριθμού των μαθητών στον ιστότοπο, μέσω διπλών αλλαγών, ιεράρχηση των πρώτων τάξεων ή συγκεκριμένων ομάδων-στόχων ή συνέχιση μιας συνδυασμένης προσέγγισης μάθησης.
Μετά την ασφάλεια, πρέπει να δοθεί έμφαση στη διαδικασία ανάκαμψης της μάθησης - από την αξιολόγηση των μαθησιακών αποτελεσμάτων κατά το κλείσιμο του σχολείου, τη διασφάλιση της κοινωνικο-συναισθηματικής τους ευημερίας και τη λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση των ανισοτήτων μέσω διορθωτικών προσεγγίσεων. Η υποστήριξη στους εκπαιδευτικούς και η επαγγελματική τους ανάπτυξη θα είναι απαραίτητη για την επιτυχία.
Το άνοιγμα του σχολείου κατά τη διάρκεια αυτής της παγκόσμιας κρίσης δεν επιστρέφει στο φυσιολογικό. Πρέπει να κάνουμε τα πράγματα όχι μόνο διαφορετικά, αλλά καλύτερα. Ακριβώς όπως οι πιο περιθωριοποιημένοι μαθητές κινδυνεύουν περισσότερο να μείνουν πίσω από τρόπους εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, πρέπει να είναι η προτεραιότητα οποιασδήποτε στρατηγικής επιστροφής στο σχολείο. Τα σχολεία πρέπει να τα επαναφέρουν προληπτικά και να παρέχουν υποστήριξη. Αυτό μπορεί να συνεπάγεται ευέλικτες μαθησιακές προσεγγίσεις, πρακτικές για την επέκταση της πρόσβασης σε παιδιά που ήταν εκτός σχολείου, εκτοπισμένα και μεταναστευτικά παιδιά, μειονότητες και άλλες αποκλεισμένες ομάδες. Θα απαιτήσει την αναγνώριση της ιδιαίτερης πρόκλησης των κοριτσιών και των νεαρών μητέρων που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν στίγμα και διακριτικούς νόμους επανεισόδου στο σχολείο που τους εμποδίζουν να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση. Ο κίνδυνος ορισμένων μαθητών, ιδίως εκείνων της δευτεροβάθμιας ηλικίας, που έχουν απεμπλακεί για μεγάλο χρονικό διάστημα από το σχολείο για να μην επιστρέψουν ποτέ είναι πολύ υψηλό. Αυτός ο κίνδυνος πρέπει να μειωθεί με την ενεργό δημόσια πολιτική, όπως επικοινωνιακές εκστρατείες που στοχεύουν εκείνους που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο, συνεργασία με οικογένειες και κοινότητες ή παροχή υποτροφιών.
Όπως συζητήθηκε στην έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας σχετικά με τον αντίκτυπο της πανδημίας στην εκπαίδευση και τις πολιτικές αντιδράσεις , πρέπει να αξιοποιήσουμε τις καινοτομίες και να συλλέξουμε σημαντικά μαθήματα σχετικά με τη χρήση της τεχνολογίας σε αυτήν την άνευ προηγουμένου κλίμακα για να προχωρήσουμε σε ένα νέο φυσιολογικό. Αυτό μπορεί να αποτελέσει σημείο καμπής για τη χρήση νέων παιδαγωγικών για την αντιμετώπιση της μαθησιακής κρίσης και την παροχή πιο περιεκτικών και δημιουργικών μοντέλων μάθησης. Τώρα είναι η ώρα να οικοδομήσουμε καλύτερα, να κάνουμε τα εκπαιδευτικά συστήματα πιο περιεκτικά και καλύτερα προετοιμασμένα να αντιμετωπίσουμε και να ξεπεράσουμε πιθανή κρίση στο μέλλον, συμπεριλαμβανομένων των κλιματικών. Και περισσότερο από ποτέ, είναι καιρός να προστατέψουμε την εκπαίδευση - και τους προϋπολογισμούς για την εκπαίδευση - από την κοινωνικοοικονομική επίπτωση της πανδημίας.
Επειδή συμμεριζόμαστε την ίδια φιλοδοξία για τα σχολεία να ανοίξουν ξανά εγκαίρως και με ασφάλεια και να διαφυλάξουν το δικαίωμα κάθε παιδιού στην εκπαίδευση, η UNICEF, η UNESCO, το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα και η Παγκόσμια Τράπεζα έχουν ενώσει τις δυνάμεις τους παράγοντας καθοδήγηση που προσφέρει πρακτικές συμβουλές για τις εθνικές και τοπικές αρχές για το πώς για να διατηρήσουν τα παιδιά ασφαλή όταν επιστρέψουν στο σχολείο. Το πλαίσιο για το άνοιγμα των σχολείων έχει σχεδιαστεί ως ένα ευέλικτο εργαλείο για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και τους αρμόδιους για το σχεδιασμό, επισημαίνοντας όλους τους παράγοντες που θα κάνουν αυτήν την εμπειρία επιτυχημένη για μαθητές, δασκάλους, διευθυντές, γονείς και την ευρύτερη κοινότητα.
Το καλύτερο συμφέρον του παιδιού είναι ο κύριος στόχος. Στόχος μας είναι να ανοίξουμε ξανά καλύτερα, υγιέστερα και ασφαλέστερα σχολεία. Και αυτή είναι μια ευκαιρία για την οικοδόμηση εκπαιδευτικών συστημάτων που είναι πιο περιεκτικά, υποστηρίζουν ΟΛΑ τα παιδιά να μάθουν και είναι πιο ανθεκτικά σε μελλοντικές κρίσεις. Πρέπει να αδράξουμε αυτήν την ευκαιρία.
No comments:
Post a Comment